---

GLASVOCHTVLOKKEN

Vele mensen worden ongerust wanneer ze plots in hun gezichtsveld enkele vlekjes waarnemen, die schijnbaar in de lucht hangen, en die zich drijvend verplaatsen met de bewegingen van het oog (witte bladzijden, plafond, sneeuw, enz.), maar ze verdwijnen in de duisternis.


Dit verschijnsel ("glasvochtvlokken") kan door 2 verschillende fenomenen verklaard worden, naargelang ze progressief of eerder plots optreden.


a) Progressief ontstaan - de meest banale oorzaak
Het oog is te beschouwen als een holle bol die gevuld is met een gelei-achtige massa, zo klaar als glas (vandaar de naam: "glasvocht"). Die massa bestaat uit een egale mengeling van water en collageen-draadjes. Met ouder worden kan dit zich gaan ontmengen. Als gevolg hiervan ontstaan waterblaasjes en kleine draadjes.
Het zijn schaduwbeelden van deze drijvende deeltjes die door het licht op het netvlies worden geprojecteerd. Je ervaart dit als "vliegende vliegen voor het oog". Een behandeling is overbodig, want meestal gaat het over een verouderingsproces van het glasvocht dat zich spijtig genoeg niet vernieuwd in de loop van de jaren. Dit verouderingsproces begint reeds rond de leeftijd van 20 tot 30 jaar en is waarneembaar rond de 50 jaar. Nochtans klaagt niet iedereen over "vliegende vliegen". Dit komt waarschijnlijk door het aantal drijvende lichaampjes en door hun plaats ten opzichte van de gezichtsas. Sommige mensen daarentegen schenken er geen aandacht aan, daar waar het voor anderen een obsessie kan worden. Bijziende personen worden vroeger aangetast en bij hen kent het verschijnsel een sneller verloop. Dit wordt verklaard door het feit dat het oog bij bjizienden groter is.
In het algemeen, leert men er mee leven. In het tegenovergestelde geval, worden ze minder waarneembaar door het dragen van getinte brilglazen die de contrasten zullen verzwakken.

b) Plots optreden - Glasvochtloslating
Als de "vliegen" van de ene dag op de andere verschijnen, gaat het om een glasvochtloslating. Dit laatste is ook een banaal leeftijdsgebonden fenomeen, dat bestaat uit het progressief krimpen van het glasvocht (een bolvormige gel-massa die het oog vult) zodat die glasvochtstructuur plots (van de ene dag op de andere) loskomt van het netvlies (het vlies dat de binnenzijde van het oog bekleed).

Soms kan een slag tegen het oog een uitlokkende factor zijn. meestal verloopt dit symptoomloos. Soms komen er echter storende glasvocht-organisaties (vroegere bindingen thv het netvlies) pal centraal te zitten wat dan leidt tot de typische "vliegende vliegen" (bij bepaalde mensen kan dit erg storend zijn). Die vroegere bindingen hangen soms nog vast aan het netvlies zodat ze tractie uit op het netvlies( gelukkig meestal tijdelijk), wat dan leidt tot de typische lichtflitsklachten.

Uitzonderlijk kunnen aldus netvliesscheuren ontstaan, wat dan in een tweede tijd tot een netvliesloslating kan leiden. Scheuren konden op heden bij u niet aangetoond worden. Een controle na 1 maand is gepland, om met zekerheid ontwikkelde netvliesscheuren uit te sluiten. Die kunnen dan eventueel met de laser behandeld worden (vrijwel pijnloos-geen opname nodig) om te voorkomen dat een netvliesloslating zou ontstaan. Dit laatste zou eventueel chirurgisch moeten hersteld worden.

Indien de zwarte vlekken en de lichtflitsen belangrijk zouden toenemen, moet echter eerder een consultatie aangevraagd worden.

Dit moet zeker gebeuren als u een gordijn zou ervaren voor de ogen.

Premycin P oogdruppels kunnen voorgeschreven worden in de hoop dat zijn ontstekingsremmend effect sneller tot resorptie van de bindingen kunnen leiden (alhoewel dit geen wondermiddel is).

Meer moet je echter hopen dat die oude bindingen door de zwaarte-kracht uitzakken in enkele maanden tijd. Dit kan echter niet gebeuren als de bindingen nog vasthangen. Zo wordt verklaard dat bepaalde mensen na vele jaren nog altijd die vliegende vliegen zien.

TIP: HOE MINDER JE OP DE VLEKJES LET, HOE MINDER LAST !!!